a obok tego, z inną wokalizacją, bili, 'chybić', chybawy,

a obok tego, z odmienną wokalizacją, bili, 'chybić', chybawy, 'wątpliwy', chwatać, chwacie (jak kisnąć i kwa­chyba używało się również przy­ sić, gizd i gwazdać); do chwatać: słówkowo; słowień. chiba, 'niedobór', chwat, chwacki; od chwatać do­ 'błąd', chibati, 'ganić', serb. podstało się w i do chytać, chycić: chiban, 'chytry'; biało- i małorus. uchwycić w miejsce dawnego uchycić. chyba może z polskiego. Od pier­ Prasłowo; cerk. chwatiti, chwatati,wotnego nieistotne 'aktywności', poprzez i chytati, chytiti, rus. chwatat' 'kołysanie', 'wahanie', do 'pomyle­ i pochitit', 'porwać', chiszcznyj, nia'; albo od 'aktywności' do 'minięcia, 'drapieżny'; u Serbów i Słowień- pominięcia' (?). U innych Słowian to ców używa się i o 'pośpiechu', pod­ samoczynnie z S2-, rus. oszibka, 'błąd', okres gdy u Czechów i Łużyczan oszibit' sta; p. szybki, szubienica. ł ą c z s i ę to wartość z postacią C h y ł y , chylić się, pochyły, schy­ chwat, porównaj i naszego chwata;lić się, pochylać się, nachylać itd., u B lłgarów i Serbów służy chwat wychylić; chyłem, chyłkiem (chyli za 'miarę' (od piędzi do sążnia). cem, chylądzią), 'tajnie'. Prasłowo; P. chytry. Pień bywa skut-, lit. bez s-,cerk. pochył, 'skrzywiony', rus. to kuf rus, 'zwinny', kuta, 'rozruszam'; samoczynnie, a chiłyj 'słaby'; podobnie na w słow. z $k- w czes. poskysti, Południu, serb. chila, 'krzywda', skisti, 'wystawiać' (cerk. pod-sky-chiliati, 'patrzyć zyzem', chiliak, tiP\ 'nachylić głowę'), z ch- w czes. 'zyz'; czeskie jak nasze, den se ch istati, 'sprawiać'. chyli kweczeru. Por. chyży. Nie Chyba, 'niedobór', 'wada', »bez chy­ zgadza się z następnem, chynąć, bo w chynąć wypadło b przed n, bi «, lub bezpochybnie, 'niezawodnie', ci ybić. Rzeczownik chyba zszedł gdy w chył tego, nie było. c l 16. wieku na przyimek - przy­ c h y n g ć ( s i ę ) , 'rzucić się', to sa­ słówek, 'wyjąwszy', łączony pier­ mo co szynąć (p.), z chyb-nąć; »le­ wotnie z 2. przypadkiem, np.: dwie dzień głowę chynie*, »i już »wszelkie zwierzę chyba człowieka się był dzień z południa chynął* iszami rusza «, Glaber r. 1535, >nie »wiatr chynie* (łódkę itp.), *chymoże i jednej h trwać chyba nął ognia« ('zachwycił'), »konie choroby takiej«, »więcej ku do­ w bok się chyną* (w podobnych y i chytry — igo przykładach nasuwa się chynąć jako *chytnąć, ?); por. rus. chinut' sia, 'chylić się\ chytry, chytrze, chytrosć, chytrek i chytrzec, chytrzyć, częstym u przymiotników przyrostkiem -r od chyt-ania ('chwycenia') urobio­ ne; prasłowiańskie to, o 'zręcznym, przebiegłym' i 'prędkim'; por. wy­ mienione pod chwytać lit. kutrus, 'zwinny' chyz, 'dom', chyża, chyz, pisane